เขตสุขภาพเพื่อประชาชนภาคใต้

"รถกับข้าว"

เขียนโดย ชาคริต โภชะเรือง

เมื่อเมืองของเราปราศจากระบบผังเมืองที่ดีรองรับ ไม่สามารถจัดระบบการขนส่ง ตลาด การผลิต ให้สอดคล้องกับวิถีประกอบกับสภาพสังคมที่หลากหลายกระจัดกระจาย ทั้งความคิด ช่วงวัย สถานะ เป็นไปในรูปแบบต่างคนต่างเก่ง ไม่มองภาพใหญ่ บวกกับทุนใหญ่ที่กุมสภาพอยู่ทำให้คนตัวเล็กๆ หรือพื้นที่ของความหลากหลายจะถูกทำให้หายไปได้ง่าย

อีกหนึ่งแนวคิดของการรับมือและปรับตัวในเขตเมืองก็คือ การสร้างระบบอาหารเฉพาะกลุ่ม อาศัยความสนใจร่วม ปัญหาร่วม และพื้นฐานความไว้วางใจที่มีต่อกัน จับมือเดินไปด้วยในผ่านความเป็นกลุ่ม เป็นเครือข่ายที่เห็นคนด้วยกันเป็นมากกว่าลูกค้า

ภาคใต้เรามีภูมิทรัพยากรที่หลากหลาย มีอาหารดีๆที่เปี่ยมคุณค่า เรามีทางเลือกในการบริโภคที่มากกว่าการเดินไปหยิบคว้าอาหารสำเร็จรูปจากร้านสดวกซื้อ การมีทางเลือกแต่เราไม่อาจเลือกจึงเป็นความเจ็บปวดของเมือง

มีแนวคิดที่กำลังพัฒนาก็คือ การสร้างเครือข่ายผู้ผลิตและผู้บริโภคอาหารสุขภาพ อาศัยต้นทุนด้านอาหารที่มีตัวเลือกแต่ต้องฝ่าด่านการจัดการ นำความรู้การผลิตใหม่ๆบวกกับรูปแบบการบริหารในสังคมแห่งเทคโนโลยีที่เอื้อให้คนตัวเล็กๆได้สร้างตัว อาศัยประเด็นสุขภาพที่เป็นประเด็นร่วมนำผู้ผลิตและผู้บริโภคสักจำนวนหนึ่งที่พร้อมสร้างความเป็นชุมชนและความเป็นสังคมไปด้วยกัน มาถักทอเชื่อมโยงกัน

ผู้ผลิตมีระบบมาตรฐานรองรับ มีข้อมูลการผลิต ผลผลิต มีตลาดทั้งประจำ ชั่วคราว และกำลังพัฒนาระบบรถกับข้าว รับส่งผลผลิตไปถึงมือผู้บริโภคทั้งการสั่งจอง หรือมาจับจ่ายซื้อโดยตรง ความไว้วางใจต่อผลผลิตเป็นเรื่องสำคัญ ผู้บริโภคจำนวนหนึ่งป่วย หรือเป็นผู้สูงวัย เหงาเฉาอยู่กับบ้าน ชนชั้นกลางเหล่านี้โดยเฉพาะในเขตเมืองยังมีช่องว่างและความต้องการที่ทุนใหญ่ไม่สามารถเติมเต็ม

รถกับข้าวของเครือข่ายผู้ผลิตคุณภาพ จะเป็นอีกช่องทางเป็นสะพานเชื่อมโยงผลผลิตที่ดีให้กับสมาชิก ผลผลิตสุขภาพอยู่ได้ไม่นาน จำเป็นจะต้องมีผู้บริโภคที่แน่นอนชัดเจนรองรับ หากสามารถไปซื้อได้ถึงแปลงก็จะเกิดความสัมพันธ์ที่ดีในอีกรูปแบบหนึ่ง คนเราต้องการความสดวกก็จริง แต่มนุษย์ก็ต้องการความสัมพันธ์ในฐานะเป็นเพื่อนร่วมสังคม

เครือข่ายผู้ผลิต ผู้บริโภค มีระบบตลาดและระบบขนส่งแบบส่งตรง หรือผ่านกิจกรรมสัมพันธ์ มีการวางแผนผลิตและสั่งจองล่วงหน้า มีระบบมาตรฐานกำกับ มีงานข้อมูลและการสื่อสารผ่านแอพพลิเคชั่นที่พัฒนาขึ้นมาโดยเฉพาะ จัดเส้นทางเชื่อมโยงการรับส่ง ทำกิจกรรมระหว่างกันโดยลดต้นทุน และที่สำคัญ ทุกคนเป็นหุ้นส่วนเป็นเจ้าของธุรกิจเพื่อสังคมนี้ร่วมกัน