เขตสุขภาพเพื่อประชาชนภาคใต้

ถ้าเราหยุดช่วย น้องคงต้องหยุดเรียนกลางคัน ep1

สมาคมอาสาสร้างสุข ได้รับหนังสือเชิญจาก สพป.สงขลาเขต 2 ให้ลงพื้นที่เยี่ยมเด็กนักเรียนที่หยุดเรียนกลางคัน ด้วยสภาวะความจำเป็นหลายอย่าง

หลังจากได้ซักถามข้อมูล ผอ. คุณครูในโรงเรียน พบปะพูดคุยกับผู้ปกครอง ให้นักจิตวิทยาคุยกับน้อง ๆ นักเรียน และลงพื้นที่ตามเด็กถึงบ้าน พบสภาพปัญหาของเด็กนักเรียน 4 ครอบครัวหลัก ที่ลูกออกจากโรงเรียนนับ 10 คน

ครอบครัวที่ 1 คุณแม่ลูก 5 ที่ลูกสาววัย 12 ปี นักเรียนชั้น ป.6 หายออกจากบ้านยังตามตัวกลับมาไม่ได้ แม่ไม่ทราบว่าลูกไปอยู่ที่ไหน กับใคร จะไปตามหาก็ลำบาก เพราะมีลูกเล็กอายุ 2 ขวบ และ 8 เดือนต้องดูแล

ครอบครัวที่ 2 เด็กน้อย 3 คน อยู่กับย่าและปู่เลี้ยง พ่อปู่กับย่ามีปัญหาแยกทางกัน เด็กน้อยต้องแยกกันอยู่กับย่า 2 คน อยู่กับปู่เลี้ยง 1 คน ทำให้น้องที่อยู่กับปู่เลี้ยงได้มาเรียนบ้างไม่มาเรียนบ้าง จนหายไปนานนับเดือน ครูไปตามที่บ้าน และพากลับมาอยู่รวมกันบ้านย่า พากลับมาเรียนด้วยสภาพไม่พร้อม

ครอบครัวที่ 3 สาวน้อย ป.3 ที่คุณครูและนักจิตวิทยาโรงเรียนประเมินอาการเบื้องต้น น่าจะมีปัญหาทางจิต ต้องได้รับการดูแลรักษาอย่างใกล้ชิด ต้องดำเนินการส่งต่อเข้ารับการรักษาตัว

ครอบครัวที่ 4 ลูก 3 คน พ่อแม่ย้ายโรงเรียนมา ยังไม่มีชื่อในฐานข้อมูลโรงเรียนใหม่ แต่เด็กไม่ได้เข้าเรียนเป็นเทอม พอไปลงพื้นที่ตามถึงบ้าน บอกว่าพาลูกมาสมัครเรียนแล้ว หลักฐานไม่ครบ ครูที่รับสมัครพูดไม่เพราะ ไม่พอใจครูเลยพาลูกกลับบ้าน ทำให้ลูก ป.6 ป.3 ป.2 ไม่ได้เรียนหนังสือ

ครอบครัวที่ 5 สองหนุ่มน้อย อนุบาล และ ป.1 อยู่กับย่า แต่ด้วยสภาพความยากลำบาก ย่าไม่สามารถเลี้ยงดูต่อได้ จึงนำมาฝากไว้กับหลวงพ่อที่วัด หวังให้บวชเรียน แต่เด็กเล็กเกินไป ไม่สามารถบวชเรียนได้ หลวงพ่อมีภารกิจมากมาย ต้องส่งต่อให้น้อง ๆ อยู่ภายใต้การดูแลของพี่เณร น้องต้องมาเรียนกับร่วมเพื่อน ๆ ด้วยสภาพเสื้อผ้าเก่า ๆ ขึ้นรา ทุกวันจะมีลุงที่วัดที่หลวงพ่อจ้างไว้ไปรับไปส่ง

จากการพูดคุยกับเด็ก ๆ และทำสัญญาใจกับเด็กๆ สมาคมอาสาสร้างสุขรับปากจะดูแลเรื่องเครื่องแต่งกายที่ยังขาดกับอุปกรณ์การเรียนของเด็ก ๆ  เพื่อให้เด็ก ๆ ได้กลับมาเรียนอย่างมีความสุข

ถ้าเราหยุดช่วย น้องคงต้องหยุดเรียนกลางคัน ep2

ด้วยสภาพที่ครอบครัวยังไม่พร้อมให้น้องมาเรียนหนังสือ เราจึงพบน้องบางคนใส่รองเท้าแตะของแม่มาเรียน น้องบางคนใส่เสื้อผ้านักเรียนเก่า ๆ มาเรียน น้องบางคนใส่เสื้อผ้านักเรียนของอีกโรงเรียนมาเรียน

จากสัญญาใจที่รับปากเด็ก ๆ ไว้ว่า ถ้ากลับมาเรียนและตั้งใจเรียนให้จบ สมาคมอาสาสร้างสุขจะดูแลเรื่องเครื่องแบบเครื่องแต่งกายที่ขาดแคลนให้ แต่คุณครูยังไม่ได้สำรวจสิ่งของที่นักเรียนขาดแคลนให้ แต่เพื่อเสริมพลังในการเรียนให้เด็ก ๆ ก่อนเบื้องต้น สมาคมอาสาสร้างสุข รื้อสิ่งของที่ได้รับบริจาคจากผู้ใหญ่ใจดีที่มีอยู่บ้างในโกดัง ทั้งรองเท้านักเรียน ถุงเท้านักเรียน รองเท้าแตะ ผ้านวม เสื้อผ้ามือสองสำหรับเด็ก เสื้อผ้ามือสองสำหรับผู้ใหญ่ ยารักษาโรค พร้อมกับจัดถุงยังชีพชุดใหญ่ ลงไปมอบให้เด็ก ๆ และครอบครัว ตามที่เคยรับปากไว้

เพราะการให้ของเรา เป็นการให้สิ่งของที่จำเป็นต้องใช้ และใช้ได้จริง เราจึงให้เด็ก ๆ ได้เลือกรองเท้านักเรียนที่ใส่ได้ รองเท้าแต่ตามที่ตนเองชอบ เสื้อผ้ามือสองตามขนาดของตัวเอง สิ่งที่เห็นคือ เด็ก ๆ จะเลือกสิ่งที่เค้าชอบ และรับสิ่งของแค่พอใช้เท่านั้น ไม่ได้ต้องการเกินความจำเป็น พอได้สิ่งที่ตนเองต้องการ เป็นที่พอใจ ก็เกิดรอยยิ้มอย่างมีความสุข

เพราะเรารับปากว่าจะเอาของไปให้ เราก็ทำตามสัญญา หลังจากนี้ พี่ ๆ ก็ติดตามคำสัญญาของน้อง ๆ เหมือนกันที่บอกว่า "จะกลับมาเรียนทุกวัน เพราะมาโรงเรียนแล้ว มีข้าวให้กินจนอิ่ม ไม่เหมือนอยู่ที่บ้าน ที่บางวันต้องอด"

ขอบคุณข้อมูลจากเพจ ศูนย์อาสาสร้างสุข-ภาคใต้